Logopeda dziecięcy - diagnoza i terapia dzieci - Zielonka, Wołomin, Marki, Ząbki
W naszej poradni logopedycznej oferujmy terapię logopedyczną dla dzieci.
Prawidłowy rozwój mowy to ważny czynnik powodzenia szkolnego. Wczesna diagnoza problemów logopedycznych u dzieci pozwala w porę dostrzec trudności dziecka i szybciej oraz skuteczniej je zniwelować zanim dziecko rozpocznie naukę w szkole.
Terapia logopedyczna obejmuje wszelkie specyficzne, celowe działania mające na celu pomoc w usunięciu nieprawidłowości w procesie porozumiewania się.
W naszym gabinecie logopeda zajmuje się diagnozą i terapią wad mowy i słuchu, wywoływaniem mowy, usprawnianiem analizy i syntezy słuchowej u dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym.
Cel i główne zadania terapii i leczenia to:
- kształtowanie prawidłowej mowy poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej, gramatycznej
- stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy
- doskonalenie wymowy już ukształtowanej
- wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń
- usprawnianie techniki czytania i pisania
- wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i sztuką oraz twórczej aktywności słownej
Od pracujących w naszej przychodni logopedów rodzice mogą oczekiwać skutecznej pomocy w likwidacji wad mowy dziecka, a w tym leczenia wymowy międzyzębowej, wymowy bocznej, seplenienia, leczenia zaburzenia artykulacji, mowy bezdźwięcznej, terapii jąkania. Warto przyjść jak najwcześniej gdyż, wady wymowy daje się skutecznie usunąć u dzieci. Im dziecko młodsze tym terapia jest skuteczniejsza i krótsza.
Na życzenie rodzica logopeda wypiszę opinię logopedyczną dotyczącą mowy dziecka.
Jeśli szukasz większej ilości informacji, zapraszamy do przeczytania najczęściej zadawanych pytań do logopedy
Zapraszamy do skorzystania z naszych usług!
Dowiedz się więcej:
- o nauce prawidłowego oddychania zalecanego przez logopedę
- o leczeniu wad wymowy i polecanych ćwiczeniach logopedycznych
- o dyslalii
- o charakterystyce i sposobach realizacji głosek /sz/,/ż/, /cz/, /dż/
- o wywoływaniu głoski /dz/
- po czym poznać dobrego logopedę?
- jak wyglądają zajęcia logopedyczne dla dzieci?
- Logopeda radzi - Jak stymulować rozwój językowy u dziecka?
- Opóźniony rozwój mowy dziecka - terapia logopedyczna
Gabinet Logopedy
Nasz gabinet znajduje się w miejscowości Zielonka w domu jednorodzinnym. Graniczmy z miejscowościami z powiatu wołomińskiego, tj. Wołomin, Kobyłka, Marki, Ząbki a także Radzymin. Do skorzystania z naszych usług zapraszamy także mieszkańców najbliższych dzielnic Warszawy - Rembertów, Wawer i Praga. Możliwości dojazdu do naszego gabinetu znajdziecie tutaj.
RODZAJE WAD WYMOWY
Wyróżnia się różne rodzaje wady wymowy. Poniżej przedstawiamy problemy z jakimi można zgłosić się z prośbą o pomoc do logopedy.
Sygmatyzm - Jest to nieprawidłowa realizacja głosek. Są to głoski denatylizowane, jednego, dwóch lub ze wszystkich trzech szeregów.
Sygmatyzm właściwy - Przy tej wadzie wymowy następuje zmania miejsca, w którym zachodzi artykulacja głosek.
Seplenienie przyzębowe -Taki rodzaj seplenienia powoduje pałskie ułożenie przodu języka. Przylega on zbyt mocno do wewnętrznej części siekaczy. W momencie takiego ułożenia, nie tworzy się na nim rowek, co powoduje że powietrze przechodzi szerokim strumieniem.
Seplenienie międzyzębowe - W tym rodzaju seplenienia język, który znajduje się w linii środkowej bądź z boku jamy ustnej wsuwa się między zęby. Powoduje to jego spłaszczenie, co w rezultacie rozprasza powietrze po całej jego powierzchni.
Seplenienie krtaniowe - Charakteryzuje się tym, że głoski denatilizowane, o których mowa była już wcześniej, zastępowane są przez szmer, który tworzy się w krtani. Inaczej można nazwać to 'zwarciem krtaniowym'.
Seplenienie wargowo-zębowe - Ma to do siebie, że w tej wadzie wymowy język nie bierze udziału w artykulacji. Charakterystyczne jest tworzenie się szczeliny między dolną wargą a górnymi siekaczami bądź odwrotnie.
Seplenienie nosowe - W tym seplenieniu układ języka pozostaje prawidłowy. Problemem jest nie do końca opuszczone podniebienie miękkie. Powoduje to, że w czasie artykulacji głosek dentalizowanych, powietrze wydostaje się równoceśnie przez nos i usta.
Seplenienie boczne - Problemem jest miejsce tworzenia się szczeliny. Nie powstaje ona w linii środkowej, ale z boku - przy kłach, zębach rzedtrzonowych i trzonowych. Wyróżnia się seplenienie boczne prawostronne, lewostronne i obustronne.
Seplenienie wargowe - Język jest bierny, natomiast szczelina tworzy się między wargami.
Seplenienie szumiące - W tym rodzaju seplenienia głoski dentalizowane wymawiane są szmerowo i charcząco.
Seplenienie podniebienne - Charakterystyką tego rodzaju splenienia, jest trący, nieprzyjemny szmer. Powstaje on w wyniku zbliżenia końca języka do podniebienia twadego.
Seplenienie świszczące - Tutaj tworzy się głeboki rowek wzdłuż linii środkowej. Powoduje to silny prąd powierza. Mowa jest bardzo ostra i świszczącza.
Seplenienie przydechowe - charakterystyczny, chuchający szmer.
Seplenienie gardłowe - Wynikiem nieprawidłowej wymowy głosek dentalizowanych jest rozszczep podniebienia i nieaktywne podniebienie.
Mogisygmatyzm - Do pewnego okresu jest zgodny z normą rozwojową. Zazwyczaj w razie takich problemów głoski są odpuszczane lub w ogóle nie realizowane.
Parasygmatyzm - Dzieci z tym problemem zastępują głoski dentalizowane innymi, które realizowane są w sposób prawidłowy.
Rotacyzm - jest to nieprawidłowa wymowa głoski r
Rotacyzm właściwy - następuje tutaj zdeformowane brzmienie głoski r. Jego deformacja następuje w skutek zmiany miejsca jej artykulacji.
Reranie wargowe - Powstaje ono w wyniku dgrań wolnej wargi, która zbliża się do górnych siekaczy lub odwrotnie. Można wyróżnić dwie formy rerania wargowego: dwuwargiwa i wargowo-zębowa.
Reranie języczkowe - Powstające drgania wynikają z pracy języczka, który znajduje się na końcu podniebienia miękkiego. Jest ono uniesione, przez co zamyka przejście do jamy nosowej.
Reranie nosowe - Powodem powstawania nieprawidłowej artykulacji jest niedomknięcie wejścia jamy nosowej, przez co wydźwięk głoski r zbliża się do ng.
Reranie policzkowe - Powodem tego rerania jest prąd powietrza, który skierowany jest w bok powoduje drgania jednego lub obu policzków. W drganie mogą wchodzić także czubek i krawędzie języka.
Reranie podniebienne - Tylna część języka zbliża się do podniebienia miękkiego. W wyniku tego podczas artykulacji wibruje całe podniebienie miękkie.
Reranie międzyzębowe - Czubek języka jest wsunięty między zęby i drga, co powoduje powstawanie rerania międzyzębowego.
Reranie podniebienne - Tylna część podniebienia miękkiego zbliża się z językiem, co powoduje podczas artykulacji wibracje.
Reranie gardłowe - Zbliżone jest ono wymową do francuskiej głoski r. Tworzy się między nasadą języka a tylną ścianą gardła.
Reranie boczne - Ma nierzyjemne, charakterystyczne brzmienie. Przeciskający się strumień powietrza między krawędzią boczną języka a górnymi zębami powoduje reranie boczne.
Reranie świszczące - Tutaj charakterystyką jest to, że wymowa głoski r jest przedłużona i wzmocniona.
Reranie krtaniowe - Artykulacja głoski r za pomocą krtani.
Reranie językowe boczne - W tym problemie często artykulacja głoski jest jednouderzeniowa.
Mowa bezdźwięczna - W mowie bezdźwięcznej problemem są zaburzenia w realizacji dźwięczności. Występuje tutaj brak umiejętności realizowania głosek dźwięcznych. Głoski dźwięczne zastąpowane są głosami bedźwięcznymi lub zachodzi mylenie obu szeregów.
Mowa bezdźwięczna częściowa - Zdarza się, że w parach opozycyjnych występuje rozróżnianie głosek dźwięcznyh i bezdźwięcznych.
Mowa bezdźwięczna całkowita - Przy całkowitej mowie bezdźwięcznej problem istnieje w całej korelacji dźwięczności.
Formy wadliwej realizacji:
Mogilalia - Charakteryzuje się odpuszczaniem odpowiednich głosek dźwięcznych.
Deformacja - Taki sposób artykulacji może pojawić się w trakcie terapii, jako stan przejściowy. W deformacji dochodzi o realizacji spółgłosek dźwięcznych w postaci głosek półdźwięcznych.
Paralalia - Zamiast spółgłosek dźwięcznych wypowiadane są odpowiednie bezdźwięczne.
Zaburzenia artykulacji:
Kappacyzm, gammacyzm - Nieprawidłowa realizacja głosek tylnojęzykowych zwartych k, g, ki, gi.
Kappacyzm i gammacyzm właściwy - Następuje zmiana zwarcia językowo-podniebiennego zwarciem więzadeł głosowych.
Mogikappacyzm i mogigammacyzm - w artykulacji dochodzi do opuszczania głosek tylnojęzykowych zwartych.
Parakappacyzm i paragammacyzm - Mogą pojawić się jako etap przejściowy w rozwoju mowy u dziecka. Welarne k, g, ki, gi zmieniają się na zwarte zębowe t, d, ti, di lub h.
Rynolalia - dotyczy głosek nosowych wymiawianych
Nosowanie mieszane - Rozróżnia się je na podstawie objawów - zachodzi przy braku lub osłabieniu rezonansu nosowego przy wymowie głosek nosowych z jednczesną nasalizacją głosek ustnych.
Nosowanie otwarte - Głoski ustne wymawiane są jak głoski nosowe, tzn. łączą się z rezonansem nosowym.
Nosowanie zamknięte - W skutek niedrożności przejścia do jamy nosowej, Głoski nosowe wymawiane są jak ustne.
Palatolalia - Jest to rozwojowa wada mowy u dzieci. Wynika on z wrodzonych wad anatomicznych narządów mowy.